Kimsin?

Hiç telefonda bu soru ile karşılaştığınız oldu mu? Bak benim oldu. Düşünüp düşünüp bir türlü nasıl cevap vermem gerektiğini kestiremediğim bir soru bu. Afallama ve  engellemekte zorlandığım “sen kimsin peki” sorusu gelir dilimin ucuna. Ha düştü düşecek…. ya sonra? İşte bu “ya sonra” çok önemli. Ya iletişimi başlamadan bitireceğim, yada amaaan boş ver bugün de böyle olsun deyip devam edeceğim. Çünkü bu soruyu soran deden, ninen, köydeki amcan, evin tadilatını yapan ustan, komşun, dayın olabilir. Pekala patronun da olabilir. Napıcan? Kızacak mısın?

Ama ikinci versiyonda işler biraz değişiyor. Bunu soran hiç tanımadığın biri olursa, artık ne kadar usta olduğuna bağlı olarak  kızar, küser, arkadaşlarına anlatır vb rahatlamaya çalışırsın. Sonsuz seçenekler arasından bir duygu seçer, onu beğenmezsen diğerine geçersin. Al sana haftalık malzeme. Ofiste sıkıldım, kocamla kavga ettim, gelinim gıcık, kaynanam gelinden beter diye düşünmez gider “ya kim bu bana kimsin diye soran” kişisi diye düşünür kendine yeni meşgale bulursun. Çünkü artık içine gelmiş oturmuştur o “Kimsin”. İşte sorarım  kendime kimim ben?

Allahıııım! Bir şeyin hayal edilmesi ve hayata geçirilmesi arasında ne kadar büyük fark varmış. Bir seneden fazla bir zamandır bu sayfayı “doğurmayı” hayal ettim ama bunu hayata geçirmek için hiç bir plan yapmadım, veee pat bugün sayfamı açtım. Bir şaşkınlık, bir acemilik ki üstümde….gel de gülme halime. Ama avutuyorum kendimi;buraya aklımda kalanları yazıp anneme göstereceğim. Bütüün haşmetiyle “maaarifet” der beni bu sayfanın içine gömer, ben de böylece kendime gelmiş olurum.

Özetle düştüm bir hayalin peşine, bakalım yol nereye varacak.