– Aloooooo! Anne sultan napıyorsuuuuuuuuun?
– Napcam gurt gibiyim (ses değişik, karışık belli :))
– Ne oldu gene söyle söyle.
– Yok bişe yok bişe… iyim sen napesın?
– Ben iyiyim anne, iş güç işte…. ne var ne yok mahallede (apartmanı kast ediyorum), babam napıyor?
– Napcak baban, te burda pişerız. Zoba yanerı, babanın da o gocu var ya o gocu, ona sarılmış, kapı kapalı oturerız. Pişşerrız pişşerrız….
– Üşüyordur belki adam, sen de dışarı çıkıver biraz.. (gülmemek için çabalıyorum ama başaramıyorum)
– Ni gülesın? Ne üşümesi ya sende! Hep üle. Yemeni yiyerı, kaavesini içerı, gumanda elinde, gocuna sarılıp oturerı. Seni hiç düşünmerı zaten…. boşve boşve sizde ni va ni yok? Hamdi naperı? Ne zaman gelesın?
– Hamdim iyi anne şükür, okul, ödevler, işte öyle. Bize misafir artık o. Aşağıda mısın yukarıda mı (yukarısı kız kardeşimin evi).
– Nerde olcam? Yukardayım. Bi gösen evi bomba atmışla. Bu gada da olmaza canım. Ne gada oyuncak vasa yerde. Mutfa gene sorma. Girme korkesın.
– Ama annem normaaaal. Evde küçük çocuklar var. (ben gülüyorum annemi gözümün önüne getirdikçe)
– Biz de gızan büttüge beya hiç büle olmadı ya ev bark. Heryer tir top duradı.
– Zamanlar farklı annem. Bırak sen de öyle, bir şey olmaz. Kıh kıh kıh… Ömer napıyor? (TEOG ergeni)
– Ni gada sinir vasa vicudumda hepsini bozdu Ömer. Kalk derın kalkmer, yat derın yatmer. Dersini çalış derın, elinden telefon düşmer. Ayyynı anası! Tıpkısı….Büyük sesinle bağırer. Ma barma Ömer duycakla derın, dinnemer. Yiyer yiyer doymer.
– Annem o ergen naapsın sesi gür, iştahı bol :))) Boş ver sen duyma görme….. sınav geçsin rahatlarsınız (geçti şükür :))
– Ni zaman gelesın? Ayıp ma çok oldu. Bem de canım sıkıler. Dizim belim tutmer, basama zor çıkerın. Offff!
– Doktora gitsene annem. Bir baksın bakalım ne diyecek. Ben ne zaman gelirim bilmiyorum (biliyorsam da söylemiyorum çünkü ısrar edecek :)) Bakalım haftaya belki gelebilirim. … Annem kapatmam lazım……
– Ni zaman giden, sülesene ma ni zaman? Zaman mı va? İ kam i, hadi…..
– Öptüm annem, hoşçakal. Babama selam söyle……..
Annem kızınca gülesim geliyor, elimde değil! Kendisi bahar havası gibi; bir güneşli, bir yağmurlu, bir sıcak, bir soğuk. Vermeye bayılır, gezmeyi sever ama gezemez, plan proje ustasıdır. Torunlarına bayılır. Kendi çocuğuna kızsan sana küser 🙂 Çalışkandır, tutumludur, bereketlidir, şikayetçidir, gereğinden fazla sorumluluk almaktadır ve bunun da normal olduğunu düşünmektedir. Hepimiz gibi insan işte tontişim benim:))